ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΤΟΥ ΛΕΠΡΟΥ.

πρωτοπρεσβυτέρου

ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΕΜΜ ΓΕΩΡΓΙΑΚΑΚΗ

ΕΦΗΜΕΡΙΟΥ ΛΕΝΤΑΡΙΑΝΩΝ

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΛΕΙΨΑΝΟΥ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΤΟΥ ΛΕΠΡΟΥ.

Ωσαννά σημαίνοντας ο Ερχόμενος…….

Μεγάλη ημέρα ανέτειλε σήμερα για την περιοχή μας, τον λόφο των Λενταριανών, την πολυπληθέστερη ενορία της Μητροπόλεως Κυδωνίας και Αποκορώνου αλλά και όλου του νομού την του Αγίου  Χαραλάμπους, για τους ευλογημένους , τους ευσεβείς και φιλαγίους κατοίκους αυτής αλλά και για σύμπασα την πληθύ των Χανιωτών καθώς τούτην την ώρα υποδεχόμαστε με συγκίνηση και χαρά, δέος και ψυχική ευφορία αλλά και την «καρδίαν πτερουμένην»   το τίμιο λείψανο του ανθρώπου που γέννησε η αγιοτόκος Κρήτη, τα θεοτοκοφρούρητα Χανιά, η ηρωική Κίσσαμος, το ένδοξο  Σηρικάρι, τον δικό μας πρέσβη εις την Ουράνια πολιτεία που με την ταπεινή ικεσία του  βροντοφονάζει  προς Κύριον υπέρ ημών των αμαρτωλών και αγωνιζομένων συμπατριωτών του χριστιανών, τον ένδοξο αγωνιστή, τον επώνυμο της νίκης, τον μάρτυρα της συνειδήσεως και  της υπομονής, τον νεοφανέντα όσιο Νικηφόρο τον λεπρό , των ιαμάτων τον κρουνό, τον Θαυματουργό. 

Άπαντες τους οθφαλμούς έχοντες εστραμμένους εις τους ουράνιους θόλους του κρητικού ουρανού, και τις καρδιές εις τα νοούμενα και μυστικά της σήμερον, μετέχουμε εις τα προσταχθέντα ημίν μυστικώς, ξεδιπλώνουμε τα νοητά της ψυχή μας χαλιά, κινούμε τα Φοινίκια  των βαΐων που βλαστάνουν στο είναι μας και υψώνουμε τις λαμπάδες που κρατούν την άσβεστη φλόγα της πίστεώς μας ζωντανή και ψάλουμε μετά ψαλλόντων στο πέρασμά του από ανάμεσά μας:  Ωσαννά όσιε μας, Ωσαννά νέε προστάτη της Ενορίας μας , Ωσαννά Νικηφόρε μας, ευλογημένος ο ερχομός σου εδώ και αινετόν και δεδοξασμένο το Πανάγιο όνομα Του μόνου αληθινού Τριαδικού Θεού μας που σε ανέδειξε σε μέρες δύσκολες και αποκαλυπτικές  ήλιο πάμφωτο για τα πνευματικά σκοτάδια μας,  αστέρι αείφωτο για τον αγκαθωτό  δρόμο μας, παρηγοριά πολύτιμη για τις δύσκολες ώρες μας, ιατρόν άμισθον για τις ασθένειες της ψυχής και του σώματός μας αλλά και δροσοληψία θαλπωρής σε ώρες ψυχικής χαλαρότητας.  

Τι μακαριότητα σήμερα που ήρθες μεγάλε μύστα της προσευχής και σκεύος εκλογής κοντά μας για να μείνεις μαζί μας , να αφουγκραστείς τους πόνους και τις χαρές μας, να γιατροπορέψεις τις αδυναμίες μας, να ακούσεις τα παράπονά μας, να συμμεριστείς τα προβλήματά μας. Μια ανέλπιστα  χρυσή σελίδα προστέθηκε στο συναξάρι μας. Τη αυτή μέρα μαζί με την μνήμη του την γλώτταν χρυσορρήμονος Ιωάννου του Χρυσοστόμου  κι άλλη μια δροσοσταλίδα πάνω μας ο ερχομός σου.

 Και μέχρι και σήμερα και την ώρα αυτή όλα μα όλα δείχνουν πως εδώ ήθελες να έρθεις γιατί όλα κύλισαν τόσο ομαλά και γρήγορα αλλά και τόσο ξαφνικά που περίτρανα το καταμαρτυρούν. Από την ονομασία του μικρού παρεκκλησίου σου εντός τούτου του περικαλλούς ναού μέχρι και την θετική απάντηση του Οσιολογιοτάτου Σίμωνος μοναχού του αγιορείτου να μας δώσει το μικρό τούτο  τμήμα του ιερού λειψάνου σου.

Αδελφοί μου, τούτη την ώρα δεν έχω να προσθέσω καμία άλλη σκέψη δική μου. Σήμερα μίλησε ο Ουρανός, ο ίδιος  ο Θεός μας. Πολλοί τον αιώνα που μας πέρασε διακήρυτταν  και μέχρι σήμερα  αρκετοί την υιοθετούν αυτήν την διακήρυξη πως πέθανε ο Θεός. Εμείς όμως εδώ σήμερα διατρανώνουμε με ένα στόμα και μια φωνή πως ο Θεός ζει και αγιάζει το άνθρωπο αρκεί ο άνθρωπο να το θέλει. Ένα αμαρτωλό τον μεταμορφώνει σε άγιο, ένα τελώνη, ένα λεπρό, ένα βασιλιά, ένα μοναχό, ένα οικογενειάρχη κι αυτούς τους μεταμορφώνει σε αγίους,  και δίνει ζωή και ελπίδα και αγάπη στον άνθρωπο. Ο Θεός ζει και κινείται στις καρδιές μας, στον συνάνθρωπό μας, στην κτήση, στα αστέρια, στο ήλιο, στα αναρίθμητα σύμπαντα, στα λείψανα των αγίων που ευωδιάζουν γιατί το κάθε τι στην πλάση αυτή διηγείται την δόξα Του, και αποδεικνύει περίτρανα την ύπαρξή Του.  Και ο όσιος Νικηφόρος, ο δικός μας άνθρωπός, το ανεκτίμητο διαμάντι τ ουρανού γρήγορα - γρήγορα το συνειδητοποίησε κι έτρεξε να συναντήσει τον ποιητή των ωραίων ψυχών,  τον νυμφίο της εκκλησίας, τον μόνο έχοντα εξουσία να δίνει ζωή, και χαρά , και υπομονή κι ελπίδα. Ζει Κύριος ο Θεός, μας διδάσκει ο όσιος Νικηφόρος τον οποίο όσιο ενώ εμείς εδώ δεν τον είδαμε ποτέ, δεν τον γνωρίσαμε , δεν μιλήσαμε πρόσωπο προς πρόσωπο μαζί του, εν τούτοις τον αγαπήσαμε, τον αισθανόμαστε δικό μας και εδώ παρόντα, δίπλα μας, και τον εμπιστευόμαστε ανεπιφύλακτα. Αυτό είναι το μυστήριο του ζώντος Θεού, το μυστήριο της αγιότητας, το μυστήριο της ορθοδόξου πίστεώς μας, το μυστήριο της καρδιάς των χριστιανών.

Ευχαριστώ θερμά τον Άναρχο Θεό μας για τούτο το δώρο στον κόσμο και την Ενορία μας, ευχαριστώ τον όσιο Νικηφόρο που ήλθε κοντά μας για να μείνει και να καταστεί ο δεύτερος μετά τον Μέγα Χαραλάμπη προστάτης και έφορος της Ενορίας μας,   ευχαριστώ άπειρα τον οσιολογιότατο Σίμωνα μοναχό Αγιορείτη τον πνευματικό εγγονό και τον άγρυπνο φρουρό των ιερών λειψάνων και ένθερμο θεράποντα της μνήμης του οσίου και λάτρη αυτού για την χαρά και ευλογία που μας έδωκε παραχωρώντας σε εμάς  τούτο το μικρό απότμημα.  Ευχαριστώ τον άνθρωπο που αγαπά και ευλαβείται τον όσιο και έκαμε όλες τις δέουσες ενέργειες για να φτάσουμε σε  τούτην την στιγμή τον εκ των αμέσων συνεργατών μας εντιμότατο κύριο Σταύρο Κανδηράκη και την ευλογημένη οικογένεια αυτού. Τέλος ευχαριστώ πολύ και ευγνωμονώ τον κομιστή της ευλογίας αυτής τον εντιμολογιότατο Θεολόγο κύριο Θεοφάνη Μπούκα αδελφό του πατρός Σίμωνα αγωνιστή και φιλάγιο χριστιανό  για τον κόπο που κατέβαλε ώστε ο ανθοβριθής τούτος πόθος μας να γίνει πραγματικότητα.

Ἦχος α’. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος.

Πληθὺς Λενταριανών ἐν ᾠδαῖς, εὐφημήσωμεν,

Χριστοῦ τὸν ἀγαθὸν καὶ πιστότατον δοῦλον·

Χανίων τόν γόνον τον λαμπρόν,  Νικηφόρον  ἰαμάτων τόν κρουνόν, τὸν παρέχοντα ἰάσεις παντοδαπάς τοῖς πίστει ἀνακράζουσι• Δόξα τῷ σὲ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σὲ θαυμαστώσαντι, δόξα τῷ δωρήσαντι ἡμῖν, τὸ χαριτόβρυτόν σου λείψανον.

ΑΓΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΣΚΕΠΕ ΦΡΟΥΡΕΙ ΦΥΛΛΑΤΕ ΗΜΑΣ ΑΜΗΝ