Πεντηκοστή: Η γενέθλια μέρα της Εκκλησίας.

Πεντηκοστή: Η γενέθλια μέρα της Εκκλησίας.

Της Ελένης Παπαδαντωνάκη Θεολόγου. 

«Ευλογητός ει Χριστέ ο Θεός ημων, ο πανσόφους τους αλιείς αναδείξας καταπέμψας αυτοίς το πνεύμα το άγιο και δι αυτών  την οικουμένη σαγηνεύσας, φιλάνθρωπε δοξασι»

 Πενήντα μέρες μετά το Πάσχα έχουμε την γιορτή της Πεντηκοστής. Αυτή τη μέρα, ο Χριστός  έστειλε το Άγιο Πνεύμα με τη μορφή πύρινων γλωσσών στους μαθητές και τους φώτiσε. Μετά το κήρυγμα του Απ.Πέτρου βαπτίστηκαν 3000 άνθρωποι στο Χριστό. Έτσι ιδρύθηκε η πρώτη χριστιανική εκκλησία στα Ιεροσόλυμα,

όχι ως απλός θεσμός, αλλά ως συνεχής παρουσία της χάρης του Αγ.Πνεύματος.Από τότε στη ζωή της εκκλησίας δρα το Άγ. Πνεύμα που μας φωτίζει,μας δίνει τα χαρίσματα, την ενότητα ,την αγάπη,την παρηγοριά,την ελπίδα της Ανάστασης .Γι’ αυτό  την ημέρα της Πεντηκοστής έχουμε τον εσπερινό της Γονυκλισίας ,που ψάλλονται ύμνοι αφιερωμένοι στο Άγιο Πνεύμα και προσευχόμαστε γονατιστοί για πρώτη φορά μετά το Πάσχα. Την Δευτέρα μετά την Πεντηκοστή γιορτάζουμε το Άγιο Πνεύμα επειδή την Κυριακή πρωταγωνιστεί στα γεγονότα.Το Άγιο Πνεύμα είναι το τρίτο πρόσωπο της Αγ.Τριάδας(Πατέρας-Υιός-Άγ.Πνεύμα). Το Άγιο Πνεύμα είναι ιδιαίτερο πρόσωπο και ομοούσιο με τα άλλα δύο στο μυστήριο της Αγ.Τριάδας. Γι΄αυτό και οι άνθρωποι  ενώ είμαστε διαφορετικά πρόσωπα οφείλουμε να ενεργούμε ενωμένοι με αγάπη με τον άλλο δίπλα μας τον διαφορετικό, ξεπερνώντας τον εγωισμό μας , όπως τα πρόσωπα της Αγ.Τριάδας. «Ότε του πυρός τας γλώσσας  διένειμε  εις ενότητα πάντας εκάλεσε». Στο μυστήριο του Χρίσματος παίρνουμε τη σφραγίδα του Αγ. Πνεύματος ,και καλούμαστε να ενεργοποιήσουμε στη ζωή  μας τα χαρίσματά Του,και γενικά μέσα από τη λατρεία μεταδίδεται η χάρη του Αγ. Πνεύματος σε όλη τη κτίση.

      Στην εικόνα της Πεντηκοστής οι απόστολοι παίρνουν το Άγιο Πνεύμα με τη μορφή πύρινων γλωσσών (12 φωτεινές ακτίνες που κατεβαίνουν στα κεφάλια τους) και τους φωτίζουν.Κάθονται κυκλικά, αυτό δείχνει ότι τα δώρα του Αγ. Πνεύματος,την ενοτητα και κοινωνία των προσώπων που αποκτούν τα μεταφέρουν στο κόσμο.Ο κόσμος συμβολίζεται με τον γέροντα κάτω.

          Κυριακή Αγίων Πάντων-και ο ρόλος των Αγίων στη ζωή του πιστού:

Αυτή την Κυριακή κλείνει ο κύκλος του Τριωδίου(περίοδος Τελώνη Φαρισαίου-Μ.Σάββατο),Πεντηκοσταρίου(Κυριακή Πάσχα-Αγ. Πάντων). Ο εορτασμός όλων των αγίων τοποθετήθηκε την Κυριακή μετά την Πεντηκοστή, για να δείξει η εκκλησία ότι το Άγ.Πνεύμα τους φώτισε και οδηγήθηκαν στην αγιότητα  με τον ιδιαίτερο τρόπο ζωής του ο καθένας.Με αυτή τη γιορτή τιμούνται όλοι οι άγιοι που αγίασαν είτε με το μαρτύριο είτε με την αγαπητική και ασκητική ζωή τους. Η κοινή γιορτή τους μας θυμίζει ότι όλοι αγωνίστηκαν για τον ίδιο σκοπό: την ενότητα τους με το Θεό και τον συνάνθρωπο.Η εορτή περιλαμβάνει κάθε πιστό του σήμερα και του αύριο.Η μνήμη των αγίων πάντων και του κάθε αγίου, όπως λέει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος είναι μίμηση του αγίου.Δηλαδή μας προσκαλεί να αγωνιστούμε να μοιάσουμε  των  αγίων που μιμήθηκαν το Χριστό,στο χώρο και το χρόνο μας .”Η αγιωσύνη δεν είναι τυποποιημένη, ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του τρόπο με τον οποίο αγιάζει.Επειδή ένας άγιος έκανε πέντε χιλιάδες μετάνοιες δε σημαίνει πως πρέπει να κάνεις τόσες και εσύ…” λέει ο αγ. Παϊσιος. “Χριστοί γινόμαστε και ημείς  καθό πάσχομεν”  Θεοφύλακτος Βουλγαρίας. Επίσης ζητούμε τις πρεσβείες  των αγίων αφού βρίσκονται κοντά στο Θεό, για μας και τον αγώνα μας. «Γέροντα θα ήθελα να μου πείτε το εξής: αν ένας άγιος είναι ας πούμε στη Θεσσαλονίκη και τον βλέπουν ότι είναι εκεί, μπορεί εκείνη την ίδια  στιγμή να πάει και στην Αθήνα σε ένα νοσοκομείο που υπάρχει κάποιος άρρωστος, που τον επικαλείται; Βέβαια! γίνεται! Με πνευματικό τρόπο πηγαίνει αυτός ,βλέπει τον άρρωστο, τον χαϊδεύει στο κεφάλι…» λέει ο αγ. Παϊσιος.

         Οι συνταγές των αγίων στην εργασία της αρετής (αγ. Παϊσιος).

-Γέροντα ποια είναι τα γνωρίσματα των Αγίων ;                                                                   -Η αγάπη με την ταπείνωση,η απλότητα και η διάκριση είναι τα γνωρίσματα των Αγίων. Αν ο άνθρωπος βιάσει με διάκριση τον εαυτό του να μιμηθεί την ζωή των Αγίων ,αγιάζει και αυτός. Συγκρίνοντας τον εαυτό μας με τους αγίους βλέπουμε τα πάθη μας ,ελεγχόμαστε, ταπεινωνόμαστε και αγωνιζόμαστε με φιλότιμο και με θείο ζήλο να τους μιμηθούμε. Όλοι οι άγιοι είναι παιδιά του Θεού  και μας βοηθάνε δείχνοντας μας τη μέθοδο για να γλυτώνουμε από τις μεθοδίες του πονηρού.

-Γέροντα μου φαίνεται δύσκολο να κάνω κάτι από αυτά που έκαναν οι Άγιοι,π.χ. ο όσιος Βαρσανούφιος πόσα χρόνια κράτησε τέλεια σιωπή!                                              - -Αν θέλεις να μιμηθείς τον όσιο προσπάθησε τουλάχιστον  να μη μιλήσεις όταν σου κάνουν μια παρατήρηση.

     Στην εικόνα των Αγ.Πάντων πάνω είναι η δόξα του Χριστού και γύρω οι χοροί των

δικαίων. Κάτω ο ληστής μόνο με περίζωμα κρατώντας το σταυρό.Γυμνός από αρετές αλλά πρώτος στο Παράδεισο,  λόγω της μετάνοιας  έγινε ο μεγαλύτερος ς<ληστής> του Παραδείσου.

      “Άραγε γινώσκεις α αναγινώσκεις;»(Πρ 8΄30)

Το ερώτημα αυτό παραμένει μέχρι σήμερα κρίσιμο και επίκαιρο.Δηλαδή πως τελικά μπορεί να ερμηνευτεί η Αγ.Γραφή; Η Αγ.Γραφή είναι επιλογή εκείνων των κειμένων, που αναγνωρίστηκαν σαν αυθεντικά πρώτα μέσα από τη λειτουργική χρήση τους στην εκκλησιαστική κοινότητα. Πρώτα υπάρχει η εκκλησία και μετά ο κανόνας της Αγ  .Γραφής. Η εκκλησία είναι η αλήθεια. (Εκκλησία είναι οι βαπτισμένοι πιστοί στο  Χριστό  που κοινωνούν το Σώμα και το Αίμα Του με κεφαλή το Χριστό). Ο επίσκοπος είναι εις τόπο και τύπο του Χριστού και εκφράζει την ενότητα και την αλήθεια  της εκκλησίας. Πρώτα βιώνει κανείς την αποκάλυψη του Θεού (συμμετοχή στα μυστήρια θ.Ευχαριστία- προσωπική άσκηση) και μετά κατανοεί το λόγο της Αγ. Γραφής. Δεν είναι η Αγ. Γραφή ο Χριστός αλλά μαρτυρία για το Λόγο του Θεού. Στην εκκλησία δεν ισχύει το ανάγνωσε για να δεις, αλλά το «έρχου και ίδε» που είπε ο Φίλιππος στο Ναθαναήλ .Η  πλήρη αποκάλυψη  του Χριστού στην πορεία προς Εμμαούς δεν γίνεται με την ερμηνεία των Γραφών ,αλλά με την κλάση του άρτου. Από την πρώτη εκκλησία μέχρι σήμερα η εκκλησία είναι συγκεντρωμένη γύρω από τη θ.Ευχαριστία. Η ζωή της πρώτης εκκλησίας απέδειξε ότι μπορούσε να ζήσει χωρίς τα ευαγγέλια  όχι όμως  χωρίς το μυστήριο της θ.Ευχαριστίας που μας το άφησε ο Χριστός. Το μυστήριο είναι η ίδια η μαρτυρία για το Χριστό. Η Αγ.Γραφή  δεν είναι ανάγνωση αλλά η κατανόηση, που λέει κάποιος άγιος .Αυτή την κατανόηση έκαναν οι Πατέρες και δεν είναι τυχαίο ότι οι πιο καλοί ερμηνευτές είναι Ιεράρχες .Μέσα  στην εκκλησία υπάρχει  επίσης το «κατ΄οικονομία» από αγάπη για τον άνθρωπο και τη σωτηρία του,  σαν πρόσωπο μοναδικό, όπως βλέπουμε και  στα παραδείγματα των αγίων μας,  εκτός από την  κατά γράμμα ερμηνεία και όχι η τυπολατρία .