ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΤΕΥΧΟΣ

Αύγουστος: ο μήνας της Παναγίας.

Η Παναγία είναι το πρόσωπο εκείνο που μετά το Χριστό έχει τη σημαντικότερη θέση στη ζωή της εκκλησίας (στην ακολουθία της Προσκομιδής η μερίδα της Θεοτόκου τίθεται πάντα δεξιά του «Αμνού») . Η Παναγία συμβολίζει την ανθρώπινη  συνέργεια στο σχέδιο της θείας πρόνοιας. Η Παναγία έχει επιλεγεί αλλά και η ίδια κάνει μια πράξη επιλογής, ανταποκρίνεται ελεύθερα στο κάλεσμα του Θεού.Ο Θεός για να σαρκωθεί ζήτησε την ανθρώπινη συνέργεια  και η Παναγία εκπροσωπόντας το ανθρώπινο γένος είπε το ναι στον Ευαγγελισμό (Ιδού η δούλη Κυρίου γένοιτο μοι κατά το ρήμα σου).  Είναι η γέφυρα ,η σκάλα, η μεσίτρια μεταξύ Θεού και ανθρώπων.  Η ορθόδοξη παράδοση ονομάζει την μητέρα του Θεού: Θεοτόκο γιατί γέννησε το Θεό, Αειπάρθενο  γιατί η Παναγία παρέμεινε παρθένος και κατά τη σύλληψη του Χριστού και κατά τη γέννησή Του και μετά τη γέννηση (αυτό συμβολίζουν τα τρία αστέρια στο πέπλο της). Παναγία = πάνω απ΄όλους τους αγίους,γιατί έγινε μητέρα του Θεού.Η Θεοτόκος δεν γεννήθηκε απαλλαγμένη από το προπατορικό αμάρτημα όπως λένε οι Καθολικοί στο δόγμα της «Άσπιλης σύλληψης»,αλλά έλαβε την πλήρη αγιότητα στον Ευαγγελισμό. Επίσης ο θάνατος της συνέβηκε πραγματικά και το σώμα της «μετέστη» στον ουρανό μετά το θάνατό της  και έγινε άφθαρτο, επειδή γέννησε το Χριστό.Η μετάσταση της Θεοτόκου είναι η ανάσταση της Θεοτόκου και προκαταλαμβάνει την ανάσταση όλων των ανθρώπων, λέει ο αγ. Ιω. Δαμασκηνός. Στην ακολουθία του Ακάθιστου Ύμνου ή Χαιρετισμοί την Μ.Σαρακοστή, υπενθυμίζεται στους πιστούς, το μεγαλείο και η συμβολή της Θεοτόκου στη σωτηρία του κόσμου. Στην ακολουθία της μικρής και της μεγάλης Παράκλησης τον Δεκαπενταύγουστο, τονίζεται η θέση της ως μεσίτριας  μεταξύ Θεού  και ανθρώπων. « Δέσποινα και Μήτηρ του Λυτρωτού, δέξαι παρακλήσεις αναξίων σων ικετών,ίνα μεσιτεύσης προς τον εκ σου τεχθέντα», «Την  πάσα ελπίδα μου εις σε ανατίθημι, μήτερ του Θεού φύλαξον με υπό την σκέπη σου».  Μητέρα του Θεού και δική μας μητέρα, που πρεσβεύει για όλους εμάς, που σεβόμαστε και επικαλούμαστε το όνομά της.

      Μήτηρ  Υπάρχουσα της Ζωής:  Στο απολυτίκιο της Κοίμησης της Θεοτόκου «Εν τη γεννήσει την παρθενίαν εφύλαξας, εν τη κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε, μετέστης προς την ζωήν, Μήτηρ υπάρχουσα της ζωής,και ταις πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη εκ θανάτου τας ψυχάς ημών», συνοψίζεται η πίστη μας ,για το πρόσωπο και το έργο τηςΠαναγίας στη σωτηρία και τη ζωή της εκκλησίας. Ονομάζει την Παναγία  «Μητέρα της Ζωής», και ότι μετά την κοίμησή της δεν εγκατέλειψε τον κόσμο, αλλά μετέβη  ψυχή και σώμα κοντά στο Θεό. Τι σημαίνει ότι η Παναγία ήταν, είναι και θα είναι Μητέρα της Ζωής; Σημαίνει ότι είναι μητέρα του Χριστού, του αρχηγού της ζωής. Σημαίνει ότι είναι μητέρα του σώματος του Χριστού της Εκκλησίας, που έξω απ΄αυτήν δεν υπάρχει σωτηρία και ζωή.Γι΄αυτό ζωγραφίζεται στην κόγχη του ιερού η Πλατυτέρα, για να δείξει ότι η Παναγία προστατεύει την εκκλησιαστική κοινότητα και είναι η σκάλα ανάμεσα στους ανθρώπους και το Θεό. Επίσης η Παναγία είναι μητέρα κάθε χριστιανού, επειδή είναι μητέρα του Χριστού γίνεται μητέρα όλων όσων θα πιστεύσουν σε Αυτόν. Λέει ο άγ.Παϊσιος για τον εαυτό του: “Στον Χριστό ανέκαθεν δεν μπορούσα να κινηθώ άνετα στην προσευχή… ενώ την Παναγία την ένιωθα σαν μάνα μου και πολύ απλά, με παιδική απαίτηση πολλές φορές, Της ζητούσα κάτι”, «μια  Μάνα με μεγάλη αρχοντιά, μία  Αρχοντομητέρα».

    Η γιορτή της  Μεταμόρφωσης του Χριστού:   Είναι μια από τις μεγάλες χριστολογικές γιορτές όπως τα Χριστούγεννα και η Ανάσταση. Έγινε 40 μέρες πριν την Σταύρωση, αλλά για να μην είναι μέσα στη Μ.Σαρακοστή, η εκκλησία την έβαλε 40 μέρες πριν την γιορτή του Τιμίου Σταυρού.Ο Χριστός πήρε τους τρεις μαθητές Πέτρο-Ιάκωβο-Ιωάννη και ανέβηκε στο όρος Θαβώρ ,κατά την παράδοση, για να προσευχηθούν.  Εκεί οι μαθητές αντίκρυσαν τη θεία δόξα Του ,τη θεϊκή Του φύση. Είδαν το πρόσωπό του να λάμπει σαν ήλιος και τα ρούχα Του σαν φως. Δίπλα Του παρουσιάστηκε ο Μωυσής και ο Ηλίας.Μια φωνή ακούστηκε απ΄τον ουρανό: «Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός» και ένα φωτεινό σύννεφο τους επεσκίασε (Αγ. Πνεύμα). Έχουμε όπως στη Βάπτιση τη φανέρωση της Αγ. Τριάδας και όπως στην Ανάσταση τη φανέρωση της θεότητας του Χριστού.Τα μάτια των μαθητών είδαν τι πραγματικά είναι ο Χριστός. Δεν μεταμορφώθηκε ο Χριστός, αλλά μεταμορφώθηκαν  οι μαθητές, για να μπορούν να δουν το άκτιστο φως, όπως λέγεται και στους προσκυνητές στο όρος Θαβώρ κατά την ξενάγηση. Μας καλεί λοιπόν η γιορτή στη δική μας μεταμόρφωση με τη χάρη του Χριστού, στη προσωπική και κοινωνική ζωή μας. Αυτό σημαίνει ευθύνη και ελπίδα  για τον κάθε άνθρωπο, γιατί από τη δική μας αγάπη σε συνεργασία με τη χάρη του Αγ. Πνεύματος, εξαρτάται η σωτηρία και η μεταμόρφωση μας.